Can Yücel’in aziz hatırasına
kurşun da döktürdüydüm geçen sene
ceketimin yakası söküktü diktirmedim
tek demesinler diye
ulan herifteki afiye bak
bir de sallanır ki namussuz
sanırsın Cozefina’nın evinden az evvel çıkmış
yok sen alınma üstüne
mavi eşarbını boynundan çıkarma yeter
konu komşu hep dikizde ha
elleri yeteceğinden değil
laf ebelemesi bunlarınki var ya
siyah sürmeyi gözünden eksik etme yeter
bırak kim isterse beynini
düzdürsün ağır kitap ayaklarına
bu çalı çırpı yakışır mı bizim fırına
yelkovalayan 
Serinleyenler