Vilyam Şekspir’in 18. Sonesi

By / / Kuledibi Meyhanesi / Yorum bırakın

18th Sonnet

Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate;

Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all to short a date;

Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimmed;

And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course, untrimmed;

But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st;

Nor shall death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st.

So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.

18. Sone

Ger kıyâs etsem yâri elvermez fasl-ı bahar
Ne cezbi yetişir ne lûtfu ânın şevkine

Gülzâr-ı Mayıs’ı meyus ider serd-i sarsar
Mekkâre-i sayfiye geçmez günün fevkine

Nice dirahşân olsa hâr-ı çeşm-i âsuman
İnhisâftır âkîbeti zerrîn-i şevgenin

Beyzâ iken siyeh döner her fer-i fürûzan
Ya tâlih şaşar ya felek çalar çevgenin

Amma ki senin baharına yoktur inhilâl
Mahfuzdur mahv ü zevâlden fûrûğ-u endâmın

Beyhûde bekler ecel çatsa çetr-i irtihâl
Beyt-i ebed ile hemâgûş iken hengâmın

Dehr-i devrân fâni nigâh-ı dîde muvakkat
Câvidân bu lûgât ki cûş ider âb-ı hayat

18th Sonnet

Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate;

Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all to short a date;

Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimmed;

And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course, untrimmed;

But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st;

Nor shall death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st.

So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.

18. Sone

Seni bir yaz gününe benzetsem de az gelir,
Yaklaşamaz sıcaklığına, yanaşamaz yakınlığına;

Hırçın rüzgar güzelim Mayıs tomurcuklarını titretir,
Aldanmayasın yaz gününün kiralık uzunluğuna;

Bazen çok parlasa da gökyüzünün gözü,
Pek görülür altın teninin bakıra çaldığı;

Akça pakçadır ama solmaya yazgılıdır özü,
Ya kör talih ya nankör doğanın elinden aldığı;

Oysa senin sonsuz baharın asla solmayacak,
Ne de bu soylu endamın ışıltısı, boynunda;

Ölüm seni gölgesinde yürümeye çelmeyecek,
Büyürken sonsuzluğa uzanan dizelerin koynunda.

Dünya döndükçe ve ışık gördükçe şu gözler,
Yaşayacak hep ve sana hayat verecek bu sözler.

Vilyam Şekspir’den çeviren: Ekrem Düzen (Güncelleme: 15.09.2011-02:51

Kaynak:http://extra.shu.ac.uk/emls/Sonnets/b4v.jpg

Kullanım hakları: http://commons.wikimedia.org/wiki/Commons:Reusing_content_outside_Wikimedia

Etiketler: , , , , ,

Yorumlayınız:

Please log in using one of these methods to post your comment:

Gravatar
WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. ( Çıkış  Yap /  Değiştir )

Vazgeç

Connecting to %s

%d blogcu bunu beğendi: